யானை புக்க புலம்

காய் நெல் அறுத்துக் கவளம் கொளினே,
மா நிறைவு இல்லதும், பல் நாட்கு ஆகும்;
நூறு செறு ஆயினும், தமித்துப் புக்கு உணினே,
வாய் புகுவதனினும் கால் பெரிது கெடுக்கும்;
அறிவுடை வேந்தன் நெறி அறிந்து கொளினே,
கோடி யாத்து, நாடு பெரிது நந்தும்;
மெல்லியன் கிழவன் ஆகி, வைகலும்
வரிசை அறியாக் கல்லென் சுற்றமொடு,
பரிவு தப எடுக்கும் பிண்டம் நச்சின்,
யானை புக்க புலம் போல,
தானும் உண்ணான், உலகமும் கெடுமே.

பாடியவர்: பிசிராந்தையார் – புறநானூறு # 184

உரை :

மிகச் சிறிய பரப்பளவு கொண்ட நிலத்தில் விளைந்த நெல்லை அறுத்து உணவுக் கவளங்களாக்கி யானைக்குக் கொடுத்தால், அதனை யானை  பல நாட்களாக  உண்ணும். ஆனால், நூறு வயல்கள் இருந்தாலும், யானை தானே புகுந்து உண்ண ஆரம்பித்தால் , யானை தின்பதைவிட யானையின் கால்களால் மிதிபட்டு அழிந்த நெல்லின் அளவு அதிகமாகும்.  அதுபோல, ஒரு நாட்டின் தலைவன் வரி திரட்டும் முறை தெரிந்து மக்களிடமிருந்து வரி திரட்டினால் நாடு கோடிக் கணக்கில் பொருள்களைப் பெற்றுத் தழைக்கும். ஆனால், நாட்டை ஆள்பவன் அறிவில் குறைந்தவனாகி, முறை அறியாத பரிவாரங்களின் தூண்டுதலோடு, ஆரவாரமாக, ஈவு இரக்கமில்லாமல், அநியாயமாக வரியைத் திரட்ட விரும்பினால், யானை புகுந்த நிலம் போலத் தானும் கெட்டு, தன் நாட்டையும் கெடுப்பான்.

If you harvest  the rice from a small area of ​​land, make it into small bundles, and feed the elephant, it will last for  several days as the elephant’s food. But, even if there are a hundred paddy fields, if the elephant enters into the field and starts eating on its own, the paddy field will be trampled with the elephant’s legs and the rice will be destroyed. Similarly, if a country’s leader collects taxes with the appropriate knowledge of economics,  the country will flourish. However, if he becomes weak and on the advice of fawning kith and kin, he starts collecting taxes without any mercy on the populace, his country will become like an elephant that entered into the field. He won’t get what he wishes for, but his country too will be ruined.